Κατάματα με τη μεγαλύτερη επιτυχία της μεταναστευτικής της πολιτικής
βρίσκεται η κυβέρνηση Αναστασιάδη ενώ η υπόλοιπη κοινωνία βλέπει
σοκαρισμένη.
Η λίστα είναι μεγάλη πέντε νεκροί στις κεντρικές φυλακές, δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας, τόσο στο κολαστήριο στην Λευκωσία όσο και στα κρατητήρια των μεταναστών στη Μενόγια. Και αυτά είναι μόνο ό,τι έφτασε στα κανάλια. Είναι σίγουρο ότι πολλά ακόμα θα μάθουμε στο επόμενο διάστημα.
Ένα πεντάχρονο αγοράκι να τρέχει στους δρόμους ψάχνοντας βοήθεια για την μητέρα του που πεθαίνει και αυτή να σβήνει χωρίς καμιά βοήθεια αφού κράτησε τα τελευταία ίχνη της αξιοπρέπειάς της, αρνούμενη κάθε ιατρική βοήθεια από μια ρατσιστική κοινωνία αφού η γυναίκα ήταν σίγουρη ότι δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει το παιδί της όταν αυτή θα έπρεπε να μπει στο νοσοκομείο. Έμεινε να το προσέχει και το πλήρωσε με τη ζωή της.
Βρισκόμαστε τώρα μπροστά σε ένα κύμα υποκριτικής συμπάθειας και μια προσπάθεια να φορτωθεί το έγκλημα αυτό σε μερικούς «κακούς» λειτουργούς που δεν έκαναν το καθήκον τους σαν επαγγελματίες.
Από τον Αναστασιάδη και το ΔΗΣΥ μέχρι το ΕΥΡΩΚΟ ακόμα και το ΔΗΚΟ (αλήθεια είναι ακόμα ανοικτές οι πόρτες του για τον Κουλία;) εκφράζουν σήμερα με τον ένα ή άλλο τρόπο την λύπη τους.
Έρευνες πάνω στις έρευνες γίνονται να «μάθουμε» ποιοι ευθύνονται!
Αλήθεια ποιός θα ερευνήσει την πολιτική της κυβέρνησης για περικοπές στα επιδόματα που στηρίζουν ντόπιους και μετανάστες που τα χρειάζονται;
Είναι ντροπή για την Κύπρο, λέει ο πρόεδρος του κυβερνητικού κόμματος σύμφωνα με τον τύπο.
Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, με απύθμενο θράσος, κλιμακώνοντας έναν ταξικό πόλεμο που αφήνει πίσω του νεκρούς, τραυματίες, αγνοούμενους, και στρατιές ανέργων και νεόπτωχων.
Για εμάς καθήκον είναι να απαντήσουμε στον πόλεμο αυτό, με τις μικρές και μεγάλες κινητοποιήσεις μας, να υπερασπιστούμε την κοινωνία μας και τους νεκρούς μας και ν' απαλλαγούμε από την υποκρισία και τις πολιτικές τους.
Εργατική Δημοκρατία
Η λίστα είναι μεγάλη πέντε νεκροί στις κεντρικές φυλακές, δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας, τόσο στο κολαστήριο στην Λευκωσία όσο και στα κρατητήρια των μεταναστών στη Μενόγια. Και αυτά είναι μόνο ό,τι έφτασε στα κανάλια. Είναι σίγουρο ότι πολλά ακόμα θα μάθουμε στο επόμενο διάστημα.
Ένα πεντάχρονο αγοράκι να τρέχει στους δρόμους ψάχνοντας βοήθεια για την μητέρα του που πεθαίνει και αυτή να σβήνει χωρίς καμιά βοήθεια αφού κράτησε τα τελευταία ίχνη της αξιοπρέπειάς της, αρνούμενη κάθε ιατρική βοήθεια από μια ρατσιστική κοινωνία αφού η γυναίκα ήταν σίγουρη ότι δεν θα μπορούσε να εξασφαλίσει το παιδί της όταν αυτή θα έπρεπε να μπει στο νοσοκομείο. Έμεινε να το προσέχει και το πλήρωσε με τη ζωή της.
Βρισκόμαστε τώρα μπροστά σε ένα κύμα υποκριτικής συμπάθειας και μια προσπάθεια να φορτωθεί το έγκλημα αυτό σε μερικούς «κακούς» λειτουργούς που δεν έκαναν το καθήκον τους σαν επαγγελματίες.
Από τον Αναστασιάδη και το ΔΗΣΥ μέχρι το ΕΥΡΩΚΟ ακόμα και το ΔΗΚΟ (αλήθεια είναι ακόμα ανοικτές οι πόρτες του για τον Κουλία;) εκφράζουν σήμερα με τον ένα ή άλλο τρόπο την λύπη τους.
Έρευνες πάνω στις έρευνες γίνονται να «μάθουμε» ποιοι ευθύνονται!
Αλήθεια ποιός θα ερευνήσει την πολιτική της κυβέρνησης για περικοπές στα επιδόματα που στηρίζουν ντόπιους και μετανάστες που τα χρειάζονται;
Είναι ντροπή για την Κύπρο, λέει ο πρόεδρος του κυβερνητικού κόμματος σύμφωνα με τον τύπο.
Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, με απύθμενο θράσος, κλιμακώνοντας έναν ταξικό πόλεμο που αφήνει πίσω του νεκρούς, τραυματίες, αγνοούμενους, και στρατιές ανέργων και νεόπτωχων.
Για εμάς καθήκον είναι να απαντήσουμε στον πόλεμο αυτό, με τις μικρές και μεγάλες κινητοποιήσεις μας, να υπερασπιστούμε την κοινωνία μας και τους νεκρούς μας και ν' απαλλαγούμε από την υποκρισία και τις πολιτικές τους.
Σταύρος Σιδεράς
Εργατική Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου